Tuberositas Tibiae Advancement (TTA)

Het meest voorkomende orthopedische probleem in de diergeneeskunde is het afscheuren van de voorste gekruiste band in het kniegewricht bij de hond.
Deze problemen worden vrijwel altijd behandeld door op de een of andere manier een nieuwe (kunst)kruisband te construeren ( extra articulaire stabilisatie voor een gescheurde voorste gekruiste band).
Echter het onderliggende probleem, ofwel waarom de band was gescheurd, wordt niet behandeld. Verschillende complicaties komen dan ook nogal eens voor bij de oudere methodes.
Het opnieuw afscheuren van de (kunst)kruisband gebeurt nogal eens, alsmede het ontstaan van seromen. Tevens is het een gegeven dat een behoorlijke (niet te stoppen) artrose zich ontwikkelt na 1 à 2 jaar.

Sinds het begin van 2008 gebruiken we meer en meer deze nieuwe methode om de kruisbanden te opereren. Door een opleiding te volgen aan de Universiteit van Zurich hebben we de mogelijkheid om ook deze methode in onze kliniek uit te voeren. Het belangrijkste verschil met de bestaande behandelingen is dat in plaats van het symptoom te behandelen (vervangen door kunstkruisband), bij de Tuberositas Tibiae Advancement (TTA) het onderliggende probleem in de knie wordt verholpen.

Bij de TTA wordt het voorste gedeelte van het bovenste deel van het scheenbeen losgezaagd (zie foto’s verderop) en opnieuw vastgezet door middel van implantaten, met dien verstande dat er een soort wig in de vorm van een kooi tussen geplaatst wordt. Op deze manier wordt dit gedeelte van het scheenbeen (nl de tuberositas tibiae) een aantal millimeter naar voor en naar boven verplaatst.

Operatie

De operatie begint met een artrotomie van de knie, waarbij het gewricht eerst geïnspecteerd wordt. De restanten van de geruptureerde kruisband worden verwijderd en beide menisci worden geïnspecteerd. Eventuele gewrichtsmuizen worden verwijderd en een cleaning-up kan uitgevoerd worden. Na het sluiten van het gewricht vindt het tweede deel van de operatie plaats, de eigenlijke TTA.

Een mediale incisie over de tibia wordt gebruikt om het bot vrij te prepareren.  Als het bot vrijgeprepareerd is worden eerst de gaten gemaakt om het plaatje en de vork te plaatsen.
Als dit gebeurd is wordt de Tuberositas Tibiae afgezaagd van het scheenbeen en naar voor geplaatst dmv een kooi. Deze kooi wordt op zijn plaats gehouden door 2 schroeven, één in de Tuberositas Tibiae en één in het achterste deel van het scheenbeen.
Het plaatje zelf wordt vastgemaakt op de tibia met twee schroeven.

Natuurlijk wordt deze verplaatsing op basis van zeer nauwkeurige metingen uitgevoerd, zo zal elke hond zijn eigen verplaatsing kennen. Als gevolg van deze verplaatsing, zal de aanhechting van de rechte knieband (van de knieschijf naar het scheenbeen) ook naar voren verplaatst worden. Juist deze verplaatsing is wat de knie weer stabiel maakt, de rechte knieband neemt als het ware de functie over van de kruisband. Vanaf dit moment is geen voorste gekruiste band meer nodig en zal de hond een stabiele en direct belastbare knie hebben.

 

De eerste zes weken moet het botfragment gaan vastgroeien en zal beweging nog wat beperkt moeten worden, maar de hond zal weldra weer goed kunnen belasten. Na 6 weken maken we controle foto’s om te kijken of het vastgroeien goed verloopt. Bij een jongere hond verloopt de botvorming uiteraard vlotter. Ook na 4 maanden maken we röntgenfoto’s om als afsluiting te kijken of het botgenezingsproces afgerond is.

Afhankelijk van de aard van de kruisbandscheur maken we onderscheid tussen volgende operaties:

  • Acuut: hond wordt onmiddellijk geopereerd
  • Chronisch: kan aan één of beide benen
  • Partiële scheur
  • Revisiechirurgie

Verschil tussen TPLO en TTA

De gedachtengang achter de kanteling van de Tuberositas Tibia is dat de som der krachten op het kniegewricht vrijwel parallel lopen met de rechte patellaband. Als de rechte patellaband loodrecht op het tibiale plateau staat is er geen kracht die het schuifladen fenomeen in de hand werkt in het sagittale vlak. Deze toestand wordt nagenoeg bereikt na het naar voren plaatsen van de Tuberositas Tibiae. De voorste kruisband wordt in dat geval overbodig, de achterste kruisband gaat samen met de rechte patellaband de functie overnemen. Dus ten opzichte van de TPLO bewerktstelligt de TTA natuurkundig hetzelfde.

 

 

 

 

 

 

 

Toch heeft de TTA een aantal voordelen ten opzichte van de TPLO. Zo is de techniek minder invasief en eenvoudiger. De TTA reduceert de krachten binnen het gewricht, daar waar deze bij de TPLO toenemen. Een meniscal release is dan ook aangewezen bij een TPLO en niet bij een TTA. Bovendien is het herstel van uw dier sneller: directe belasting en lopen na een TTA in tegenstelling tot rust na een TPLO.
Aan de andere kant is de TPLO veelzijdiger in gebruik dan een TTA. TTA kan enkel en alleen een voorste kruisbandruptuur oplossen.

TTA: De techniek in woord en beeld

Via onderstaande links kunt u alvast enkele verschillende TTA operaties volgen in woord en beeld. Deze foto galerijen worden regelmatig bijgewerkt.

klik hier voor een filmpje over een TTA correctie van een kruisbandruptuur
(let op, expliciete beelden!)

Nazorg

De nazorg, die door U gedaan wordt, is van cruciaal belang voor de verdere genezing van uw hond zijn knie.

  • De hond dient gedurende de eerste vier weken aan de leiband te lopen (ook voor een klein plasje …).
  • Na veertien dagen komt u terug om de huidhechtingen te laten verwijderen. Vanaf de tweede week na operatie past u actieve massage toe d.w.z. strekken en buigen van het kniegewricht.
  • Vanaf de derde week kunt u starten met een wandeling, beginnende met 8 keer 2 minuten per dag opbouwend naar 8 keer 5 minuten per dag.

Na 6 weken zien wij u dan nog eens terug voor een algemene controle.

 

Een ander belangrijk onderdeel in de revalidatie is het geven van :

  • een voedingssupplement, Joint Care, als artroseremmer.
  • Een ontstekingsremmer als artrose remmer en pijnstiller.
  • Voortaan kunt u terecht in ons revalidatiecentrum "Elkoo" voor hydrotherapie. Er wordt een individueel trainingsschema opgesteld voor uw huisdier, waarbij de knie gestimuleerd wordt tot bewegen.