De hartwand bestaat uit drie afzonderlijke lagen.
De buitenste laag noemen we het pericard, (hartzakje) de middelste laag het myocard (de hartspier) en de binnenste laag het endocard.
- Het endocard is de binnenbekleding die direct contact maakt met het bloed in de boezems en hartkamers. Het endocard loopt door in de binnenwand van de bloedvaten en vormt ook de bekleding van de hartkleppen.
- Door samentrekking van de hartspier of het myocard wordt bloed uit het hart gepompt en als het myocard zich ontspant, vult het hart zich met bloed.
Deze laag spierweefsel is niet overal even dik. De dikte varieert afhankelijk van de kracht die een boezem of kamer nodig heeft om het bloed een kamer of een slagader in te pompen. De dikte hangt ook samen met training van het lichaam. 
Wanneer een deel van de hartspier geen bloedvoorziening meer krijgt ontstaat een ontsteking van het myocard (myocarditis) en cardyomyopathie.
(zie afb:Histologisch beeld van het myocard.)- Het pericard (hartzakje) is een vezelachtig dubbelvlies dat het hart losjes omgeeft. Het bestaat uit de volgende drie delen:
- het viscerale pericard - de binnenste, dunne laag van het dubbelvlies, die direct om het hart zit en ermee vergroeid is;
- de pericardiale ruimte - de ruimte tussen de twee lagen van het dubbelvlies, die met vloeistof gevuld is;
- het pariëtale pericard - de buitenste laag van het dubbelvlies, die ondoordringbaar en zeer stevig is.Het pericard beschermt het hart en zorgt dat het op zijn plaats blijft. De binnenkant van het pariëtale pericard scheidt in de pericardiale ruimte een vloeistof af.
Dankzij dit smeermiddel kunnen de twee lagen van het pericard gemakkelijk langs elkaar glijden tijdens het pompen van het hart.